Hz Salih Peygamber

Hz Salih Peygamber

Hz Salih Peygamber ve Semud Kavmi Hikayesi

Bundan binlerce yıl önce  Medine ile Şam arasında hic denilen bir yer vardı. Orada Semud isimli bir kavim yaşardı. Semud Hz Nuh’un oğlu Sam’ın neslindendi, Ad kavmine mensuptu. Hz Hud ile birlikte İrem’den ayrılmış Hic’re yerleşmişti. Burada çoğalan Semud’un torunları önce bir kabile daha sonra da büyük bir kavim olmuşlardı. Hicr şehri geniş ve bereketli bahçeler, yemyeşil tarlalar, uçsuz bucaksız arazilerle kaplıydı.

Semud halkı orada köşkler saraylar yapmışlar, kayaları oyup yıkılmaz evler kurmuşlardı. Allah ad kavmi gibi onlara da güç, kuvvet ve zenginlik vermişti. Aradan uzun yıllar geçti. Bu müddet içinde şeytan Ad kavmi gibi Semud kavmini de kandırıp doğru yoldan çıkarmayı başarmıştı. Maddi gelişme ve zenginlikleri arttıkça Semud halkının azgınlıkları da artıyordu.

Artık Allah’a inanmıyor ona ibadet etmiyorlardı. Büyük kayaları yontarak yaptıkları dev putlara tapıyorlardı. Ataları olan Ad kavminin bu yüzden helak edildiğini unutmuşlardı. Öldükten sonra dirilip Allah’a hesap vereceklerini akıllarına getirmez olmuşlardı.

Kendilerini zenginlik ve refahın seline kaptırmışlardı. Yazın düzlüklerdeki muhteşem konaklarında, kışın da dağlarda kayaları oyarak yaptıkları saraylarda zevk ve sefaya dalmışlardı. Allah nihayet iyice yoldan çıkan Semud kavmine Hz Salih’i peygamber olarak gönderdi. Hz Salih peygamber olduktan sonra kavmini etrafına toplayıp onlara peygamberliğini ilan etti.

-Ey kavmim Allah’a dönün ondan başka ilah yoktur. Rabbinize isyan ederek yeryüzünde karışıklık çıkarmayın. Ben Allah’ın size gönderdiği güvenilir bir elçiyim. Sözlerimi dinleyin, bana itaat edin. Halkı Hz Salih’e sordular:

-Maksadın nedir ey Salih, bizi atalarımızın taptığı puttan vaz mı  geçirmek istiyorsun. Hz Salih cevap verdi:

-Bu putlar birer taş parçası. Kimseye ne faydası olur ne de zararı. Kulluk sadece her şeyi yaratan Allah’a yapılır. Semud kavminin bir kısmı bu sözleri doğru buldular. Doğru söylüyorsun ey Salih sana inanıyoruz dediler. Bunlar daha çok fakir, temiz ve iyi yürekli kimselerdi. Diğer zengin ve kötü huylu kimseler gibi büyüklenip kibirlenmezlerdi. Kendilerini herkesten üstün görmezlerdi.

Ne var ki Semud kavminin zenginlikleri, güç ve kuvvetleriyle kibirlenip duran büyük bir çoğunluğu Hz Salih’e inanmadı.